O żupanii
Żupania dubrownicko-neretwiańska jest najbardziej południową żupanią w Republice Chorwacji. Zajmuje powierzchnię 1 785 km2 i liczy około 127 tysięcy mieszkańców.
Terytorialnie podzielona jest na 22 jednostki samorządu lokalnego i administracyjnego, 5 miast (Dubrownik, Korčula, Ploče, Metković i Opuzen) i 17 gmin (Blato, dubrownickie przymorze, Janjina, Konavle, Kula Norinska, Lastovo, Lumbarda, Mljet, Orebić, Pojezerje, Slivno, Smokvica, Ston, Trpanj, Vela Luka, Zažablje i Župa dubrovačka).
Siedziba żupanii znajduje się w mieście Dubrowniku. W czasie burzliwej historii, na tym terenie spotykało się i wchodziło w konflikty mnóstwo suwerennych państw posiadających silne floty morskie: Bizancjum, Saracenów, Chorwacji, Normanów, Wenecji, małych księstw i królestw, także państwa węgiersko-chorwackiego i przez niego rzymsko-niemieckiego imperium, imperium osmańskiego, habsburskiego i Napoleona. Na takim skrzyżowaniu, małemu miastu Dubrownikowi udało się dzięki umiejętności politycznej wywalczyć pełną formę samorządu. Przez stulecia funkcjonował jako niezależne państwo – Republika Dubrownika.
Charakterystycznym elementem obszaru żupanii dubrownicko-neretwiańskiej jest jej wąski i niejednorodny, zaokrąglony pas wybrzeża, które oddziela od wnętrza górski masyw, a na terenie Neum przerwany jest państwową granicą z Bośnią i Hercegowiną. Na obszarze Doliny Dolnej Neretwy naturalnie łączy się z wnętrzem i spaja na północy, w panońskiej części Chorwacji. Przestrzeń żupanii stanowią dwie podstawowe części: stosunkowo wąski, podłużny obszar przybrzeżny z szeregiem wysp morskich i przybrzeżnych (z których najważniejszymi są: Korčula, Mljet, Lastovo i Wyspy Elafickie), a także przestrzeń dolnej Neretwy z otaczającą ją częścią wybrzeża.